เนื่องจากความรู้ในวิชาการขนส่ง (Transportation) ซึ่งครอบคลุมการจัดการโลจิสติกส์ (Logistics) เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับหน่วยงานทุกแห่งทั้งในประเทศและต่างประเทศ ผู้สำเร็จการศึกษาจากสาขาวิชาการขนส่งระหว่างประเทศ จึงสามารถประกอบอาชีพได้ทุกประเภท กล่าวคือ :

• ประกอบอาชีพในฐานะนักวิชาการขนส่งและหรือผู้จัดการขนส่ง (หรือที่เรียกชื่ออย่างอื่น) ใน หน่วยงานรัฐและเอกชนทั้งหน่วยงานด้านการขนส่งและหรือหน่วยงานอื่น รวมทั้งองค์การ ระหว่างประเทศทุกแห่งและสมาคมระหว่างประเทศ ด้านการขนส่งและ หรือโลจิสติกส์
• ประกอบอาชีพอิสระด้านการขนส่ง และโลจิสติกส์ได้ทั้งในประเทศ และต่างประเทศ

• ตำแหน่งงานในหน่วยงานราชการและรัฐวิสาหกิจ
  - นักวิชาการขนส่ง / เจ้าหน้าที่วิเคราะห์นโยบายและแผนขนส่ง / นักวิชาการพาณิชย์ / เจ้าหน้าที่การทูต / และหรือนักวิชาการที่มีชื่อเรียกอย่างอื่น
• ตำแหน่งงานในเอกชน (ในประเทศ / ต่างประเทศ)
  - นักวิชาการหรือพนักงานด้านการขนส่ง / ผู้จัดการด้านภารกิจขนส่ง (Traffic Manager) เจ้าหน้าที่โลจิสติกส์ (Logistician) ฯลฯ หรือตำแหน่งที่มีชื่อเรียกอื่น ในหน่วยงานขนส่ง หรือหน่วยงานอื่น ๆ
• ตำแหน่งงานอื่นๆ (ในประเทศหรือต่างประเทศ)
  - อาจารย์ในมหาวิทยาลัย
  - นักวิชาการ (หรือที่มีชื่อเรียกอื่น) ในองค์การระหว่างประเทศทุกแห่ง และหรือสมาคมระหว่างประเทศด้านการขนส่ง

• ผู้บริหารระดับสูงในหน่วยงานรัฐและเอกชน
• เอกอัครราชทูตวิสามัญผู้มีอำนาจเต็ม / อัครราชทูตด้านการพาณิชย์/คมนาคม ฯลฯ
• ผู้เชี่ยวชาญ/ที่ปรึกษาด้านธุรกิจขนส่ง /ฯลฯ
• เจ้าของธุรกิจขนส่งและจัดการโลจิสติกส์ เช่น เจ้าของสายการบิน สายการเดินเรือ บริษัทเดินรถขนส่งทางบก ท่าอากาศยาน ท่าเรือ สถานีขนส่งทางบก ตัวแทนเดินทางหรือขนส่ง และผู้จัดหาบริการจัดส่ง หรืออื่นๆ (Logistics Service Provider) ผู้นำเข้า และผู้ส่งออก ฯลฯ
• ผู้พิพากษาสมทบ (ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลาง) ด้านการขนส่ง
• ตำแหน่งทางวิชาการของผู้เป็นอาจารย์ เช่น ศาสตราจารย์ทางด้านการขนส่ง

เนื่องจากเป็นอาชีพที่มีความเป็นสากลอยู่แล้วทั้งทางด้านทฤษฏีและปฏิบัติ บัณฑิตจากสาขาวิชาการขนส่งระหว่างประทศ จึงมีโอกาสเข้าสู่อาชีพที่เป็นสากลทั้งด้านขนส่งและที่เกี่ยวข้องได้ กล่าวคือ

• โอกาสทั่วไป
  - มีโอกาสเข้าสู่อาชีพทั้งในประเทศ ต่างประเทศ และในองค์การระหว่างประเทศ
• โอกาสในประชาคมอาเซียนโดยเฉพาะ
  - สามารถเข้าทำงานหรือประกอบธุรกิจขนส่งหรือที่เกี่ยวข้อง ในรัฐสมาชิกของอาเซียน ทั้งสำหรับธุรกิจขนส่งภายในอาเซียน (ซึ่งในปี พ.ศ. 2558 พัฒนาเป็นประชาคมอาเซียน) และหรือระหว่างประชาคมอาเซียน กับประเทศคู่เจรจากับอาเซียน เช่น ประเทศจีน ญี่ปุ่น อินเดีย เกาหลีใต้ ยุโรป เป็นต้น

เนื่องจากความรู้ด้านการขนส่งเป็นสิ่งที่จำเป็นทั้งด้านทฤษฏีและปฏิบัติ สำหรับหน่วยงาน ทุกแห่งทั้งในประเทศ ต่างประเทศ รวมถึงองค์การระหว่างประเทศหรือสมาคมระหว่างประเทศ จึงมีแหล่งงานที่ต้องใช้บัณฑิตจากสาขาวิชาฯ ในส่วนที่เกี่ยวข้องลักษณะภาระงานในหน้าที่ของหน่วยงานนั้น ๆ ดังนี้

• แหล่งงานในประเทศ
• (1) หน่วยงานรัฐ (ราชการ / รัฐวิสาหกิจ)
• หน่วยงานในสังกัดกระทรวงคมนาคม ทั้งราชการและรัฐวิสาหกิจ
• กระทรวงอื่นๆ ได้แก่กระทรวงพาณิชย์ กระทรวงการต่างประเทศ กระทรวงพลังงาน กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารที่จะปรับเปลี่ยนเป็นหรือ กระทรวงเศษฐกิจและสังคมดิจิตอล (เช่น สำนักกิจการอวกาศ ) กระทรวงอุตสาหกรรม กระทรวงมหาดไทย กระทรวงเกษตรฯ สำนักนายกรัฐมนตรี กระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงกลาโหม และ กทม. เป็นต้น
• (2) หน่วยงานเอกชนด้านการขนส่ง
• สายการบิน สายการเดินเรือ บริษัทเดินรถยนต์โดยสารและหรือรถยนต์บรรทุกสินค้า ท่าเรือเอกชน ท่าอากาศยานเอกชน สถานีขนส่งเอกชน ท่าเรือบก (Inland Cargo Depot)
• ธุรกิจ Catering Supply Service สำหรับการขนส่ง / ธุรกิจคลังสินค้า
• ธุรกิจอู่เรือ ธุรกิจผลิตชิ้นส่วนและซ่อมบำรุงอากาศยาน ธุรกิจอู่รถ และหรือบริษัทตัวแทนจำหน่ายรถยนต์
• ธุรกิจพลังงานเชื้อเพลิง และหรือสถานีบริการเชื้อเพลิง
• บริษัทตัวแทน เช่น ตัวแทนการเดินทาง / ท่องเที่ยว (Travel / Tour Agent ) บริษัทตัวแทนขนส่งสินค้า หรือ ไปรษณียภัณฑ์และพัสดุภัณฑ์ (Freight and /or Courier Forwarder)
• (3) แหล่งงานอื่น ๆทั่วไป
• มหาวิทยาลัยของรัฐและเอกชน
• สถานประกอบการทั่วไป ทั้งวิสาหกิจของรัฐและหรือธุรกิจเอกชน
• หน่วยงานในต่างประเทศ
• สถานประกอบการธุรกิจขนส่งทุกประเภท เช่น สายการบิน สายการเดินเรือ บริษัทเดินรถขนส่งทางบก ท่าเรือ ท่าอากาศยาน สถานีขนส่งทางบก โรงกลั่นน้ำมัน ท่าเรือบก คลังสินค้า ฯลฯ
• หน่วยงานอื่น ๆ เช่น มหาวิทยาลัย ฯลฯ
• หน่วยงานที่เป็นองค์กรระหว่างประเทศ
• องค์การระหว่างประเทศทุกแห่ง เช่น ICAO, IMO, ESCAP, UNCTAD, UNDP, WTO, ฯลฯ
• สมาคมระหว่างประเทศด้านขนส่ง เช่น IATA, ITA ฯลฯ